عجب عکسی یه ها! کار دانش ساروئیه که توو این دو هفته ای که من توو آمریکا ول بوودم با دوربینش شکار لحظه میکرد.
بریم ویدیو بگیریم، پاشو زود باش
جمعیت ویدیوی صولتی
روز تعطیلی من و دانش و کامران سامانی ( عکاس) وسایل ضبط و زدیم زیره بقلمون و لخ لخ کنان رفتیم طرف ماشین و وسایلو ریختیم صندوق عقب.
ساعت 10 صبح رسیدیم محل فیلمبرداری ( شبکده RIO) توو لس آنجلس.
دیدیم رستورانش پره آدمه !
همه هم خوشگل!
فهمیدیم که اینا سیاهی لشگر ویدیو هستن و نمیدونستیم چیکار میکنن.
بعد از اینکه روم باز شد و با سیروس کردونی KORDUNI که کارگردان ویدیو هستش آشنا شدم دیگه خودمم رفتم وسط بچه های رقصنده که تمرین کنیم.
مثلا این صحنه ای که اینجا میبینین که داره فیلمبرداری میشه رو ما دو ساعت تکرار کردیم ( بخدا! بین ساعت 11 تا 1) آهنگ “ به جون تو” رو پشت سر هم میزاشتن و ما باید می پریدیم بالا و دست میزدیم و هورا میکشیدیم(اینجا گوشه عکسم، دست راست پائین)
.
ساعت یازده دیگه شهرام صولتی رسید و ضبط شروع شد.
آهنگ “ به جون تو” رو با صدای بلند پخش میکردن و ما جلوی صحنه ای که ساخته بودن و شهرام و گروهش بالاش بودن، بجه بجه میکردیم و دست میزدیم.
نور توو صورتمون میزد و سیروس و همکارش با دوربین از پشت سر و اطراف ازمون فیلم میگرفتن.
تا آهنگ تموم میش از اول. رهبر رقص که یه پسر جوون آمریکائی بود راهنمائی میکرد و میگفت:
باید تصور کنین که به آرزوتون رسیدین و خواننده ای رو دیدیدن که سالها فقط به عکسش نگا میکردین!
معجزه دوربین!
.
فهمیدیم که همه دخترا ریشه مکزیکی دارن یا به قول خودشون لاتین هستن!
و یه آژانس که کارش معروف کردن این بچه هاست بهشون خبر میده که دارن ویدیو میگیرن و کی داوطلبه که بیاد توو ویدیو.
که از چند صد نفری که عضو آژانس هستن ( هم آرزوشونه که هنرپیشه بشن یا توو ویدیوها برقصن) یه پنجاه نفری همیشه داوطلب میشن.
خیلی هاشون مجانا اومدن که برای خودشون کارنامه بسازن.
تقریبا هیچکدومشون رقص ایرانی بلد نبودن و حتی موسیقی ایرانی نشنیده بودن.
خودم به بقل دستیام رقص ایرانی یاد دادم ! ( حال کردن)
اینجا فهمیدم که چرا این دخترای خارجی رو استفاده میکنن.
1- تعدادشون زیاده
2- عاشق اینن که توو ویدیو بیفتن
3-پدر مادرشون نمیگن نه
4- برخلاف ایرانی ها بعد از تموم شدن ویدیو نمیان بگن” لطفا ما رو از ویدیو حذف کنین، دوست پسرم غیرتی شده”
سیروس کردونی و شهرام صولتی، بیرون در محل فیلمبرداری
شهرام صولتی: اصلا از فیلمبرداری خوشم نمیاد.
منتظرم که زودتر تموم بشه برم.
بهزاد: چطوری آماده ویدیو میشین.
شهرام صولتی: کافی پشت کافی ( زیر نویس: قهوه پشت قهوه) که هوشیارم کنه.
دستیارش و خودش ( سیروس کارگردان ویدیو)
خاطره ویدیوی “ به جون تو” رو هیچوقت یادم نمیره، چون باعث شد که دیگه هر بار ویدیو می بینم یاد تکرار پشته تکرار بیفتم که طاقت آدم رو طاق میکنه.
یعنی فیلمبرداریه یه ویدیو یه روز کامل میبره. بین 12 تا 16 ساعت. از صبح اول وقت تا یوق سگ طول میکشه.
و اینقدر باید یه صحنه ای رو تکرار کنی که دیگه ریقت در آد.
من و دو تا از دخترای کنار دستم وسط تنفس
بعد از فیلمبرداری یه ساعتی طول میکشه که تیکه های جدا جدا از مردم و خواننده رو بگیرن و دستگاه ها رو ببندن و پس بدن به جائی که ازش کرایه کردن.
چهار روز بعد که ویدیو رو از تلویزیونها نشون دادن هیچ اثری از من دیده نشد. اینقدر لای بقیه بور خورده بودم که هیچیم معلوم نشد1
عیب نداره دفعه بعد میرم میکروفن و میگرم و میزنم زیر آواز.
یا که دوربین و کش میرم از میدوئم توو خیابون.
نمیدونم یه کار احمقانه ای میکنم که فیلمم بیفته، شایدم خودم یه آهنگ بخونم و ویدیوش ضبط کنم؟ بد فکری نیستا! ( بین 2 تا 20 هزار دلار میشه)
جمع کردن دم و دستگاه و نور از صحنه فیلمبرداری
.
آخر ویدیو هم آرتیسته یه نیگا به عشقش میکنه و سوار موتور میشه. میره سراغه انتقام....!
ا
